کد مطلب:315261 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:192
نظر کیمیا اثر ابوفاضل
2- دهه ی آخر صفر 1427 قمری برابر 1385 شمسی بود كه این جانب محمدرضا خورشیدی افتخار منبر در منزل آقای آرزومندی را داشتم و واقعا از مجالس بسیار منظم بود و اكثر افراد متدین، با سابقه و قدیمی بودند كه خود حقیر از دیدار آن عزیزان بهره مند بودم.
در بیست و هشتم صفر كه شهادت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سبط اكبر امام حسن مجتبی علیه السلام می باشد، حقیر معجزه ی شفای خانمی از حجاج ایرانی را به
[ صفحه 519]
دست پربركت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله در بین راه مدینه به مكه - كه در سال 1377 شمسی (هشت سال قبل) اتفاق افتاد و در كتاب «بركات سرزمین وحی» نقل شده است - تعریف كردم.
پس از پایان منبر، اخو الزوجه ی محترم صاحب مجلس به نام آقای محمدعلی آرزومندی، با حالتی معنوی و تحت تأثیر عنایات اهل بیت علیهم السلام برایم چنین گفت:
حاج آقا، بله هر چه داریم از اهل بیت علیهم السلام هست. من خودم مدت ها بود كه روی هر دو انگشت شست دست هایم میخچه درآورده بود. یعنی خیلی برآمده و ظاهر. بنده به پزشكان متعدد مراجعه كردم و هر كدام با دستور استعمال پماد، سوزاندن میخچه، آغشته كردن به روغن های مخصوص و... خلاصه هر كسی از بستگان و آشنایان پیشنهادی می كرد و دكتری را معرفی می نمود و... من هم از دكتر و دوا خسته شده بودم و هم از این وضعیت ناجوری كه در انگشت های شست من ظاهر و نمودار بود، نزد هر بیگانه و آشنا خجالت می كشیدم.
تا این كه در اثر لطف و توجه خود اهل بیت علیهم السلام و عنایت خداوند یك دفعه در سال 1382 راه كربلا به صورت عمومی باز و مفتوح گردید و قسمت من هم شد كه به زیارت عتبات عالیات مشرف شدم. بالأخره وقتی به حرم اباالفضل علیه السلام رسیدم و دست هایم را به ضریح آن بزرگوار نهاده و ضریح مطهر را بهتر از جان عزیز در آغوش گرفتم، هنوز میخچه های برآمده ی آن چنانی روی انگشت هایم بود و من ضمن عرض حاجات به درگاه باب الحوائج علیه السلام همان طور كه دست هایم به ضریح بود عرض كردم: آقا لطفی بفرما! خسته شدم این میخچه ها را خودت و...
خدای می داند و دیگر همه فامیل ها و آشنایان هستند و شاهدند و همه در جریان شفای من می باشند، عرض حاجت همان و طی چند روز كه در كربلا و
[ صفحه 520]
عتبات عالیات بودم از نظر كیمیا اثر ابوفاضل علیه السلام مرتبا برآمدگی میخچه ها كمتر شد، تا وقتی كه ایران آمدم، اثری از آنها روی انگشت نماند و مثل این كه آب شد و دیگر نه اثری و نه دردی و...
جالب این كه آقای آرزومندی محل میخچه ها را هم به حقیر (محمدرضا خورشیدی) نشان داد كه تقریبا شبیه خط مدوری از نشان جای میخچه ها باقی بود كه این هم خودش معجزه ی دیگر اباالفضل علیه السلام هست كه هم مریض را شفا داد و هم جای مرض را به عنوان نشانه و خط و علامت باقی گذاشت.
«یا كاشف الكرب عن وجه أخیك الحسین علیه السلام اكشف كربنا بحق أخیك الحسین علیه السلام»
ارادتمند - محمدرضا خورشیدی
5 ربیع الأول 1427 مطابق با 15 / 1 / 1385
روز وفات حضرت سكینه علیهاالسلام
در بیست و هشتم صفر كه شهادت پیامبر گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سبط اكبر امام حسن مجتبی علیه السلام می باشد، حقیر معجزه ی شفای خانمی از حجاج ایرانی را به
[ صفحه 519]
دست پربركت خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله در بین راه مدینه به مكه - كه در سال 1377 شمسی (هشت سال قبل) اتفاق افتاد و در كتاب «بركات سرزمین وحی» نقل شده است - تعریف كردم.
پس از پایان منبر، اخو الزوجه ی محترم صاحب مجلس به نام آقای محمدعلی آرزومندی، با حالتی معنوی و تحت تأثیر عنایات اهل بیت علیهم السلام برایم چنین گفت:
حاج آقا، بله هر چه داریم از اهل بیت علیهم السلام هست. من خودم مدت ها بود كه روی هر دو انگشت شست دست هایم میخچه درآورده بود. یعنی خیلی برآمده و ظاهر. بنده به پزشكان متعدد مراجعه كردم و هر كدام با دستور استعمال پماد، سوزاندن میخچه، آغشته كردن به روغن های مخصوص و... خلاصه هر كسی از بستگان و آشنایان پیشنهادی می كرد و دكتری را معرفی می نمود و... من هم از دكتر و دوا خسته شده بودم و هم از این وضعیت ناجوری كه در انگشت های شست من ظاهر و نمودار بود، نزد هر بیگانه و آشنا خجالت می كشیدم.
تا این كه در اثر لطف و توجه خود اهل بیت علیهم السلام و عنایت خداوند یك دفعه در سال 1382 راه كربلا به صورت عمومی باز و مفتوح گردید و قسمت من هم شد كه به زیارت عتبات عالیات مشرف شدم. بالأخره وقتی به حرم اباالفضل علیه السلام رسیدم و دست هایم را به ضریح آن بزرگوار نهاده و ضریح مطهر را بهتر از جان عزیز در آغوش گرفتم، هنوز میخچه های برآمده ی آن چنانی روی انگشت هایم بود و من ضمن عرض حاجات به درگاه باب الحوائج علیه السلام همان طور كه دست هایم به ضریح بود عرض كردم: آقا لطفی بفرما! خسته شدم این میخچه ها را خودت و...
خدای می داند و دیگر همه فامیل ها و آشنایان هستند و شاهدند و همه در جریان شفای من می باشند، عرض حاجت همان و طی چند روز كه در كربلا و
[ صفحه 520]
عتبات عالیات بودم از نظر كیمیا اثر ابوفاضل علیه السلام مرتبا برآمدگی میخچه ها كمتر شد، تا وقتی كه ایران آمدم، اثری از آنها روی انگشت نماند و مثل این كه آب شد و دیگر نه اثری و نه دردی و...
جالب این كه آقای آرزومندی محل میخچه ها را هم به حقیر (محمدرضا خورشیدی) نشان داد كه تقریبا شبیه خط مدوری از نشان جای میخچه ها باقی بود كه این هم خودش معجزه ی دیگر اباالفضل علیه السلام هست كه هم مریض را شفا داد و هم جای مرض را به عنوان نشانه و خط و علامت باقی گذاشت.
«یا كاشف الكرب عن وجه أخیك الحسین علیه السلام اكشف كربنا بحق أخیك الحسین علیه السلام»
ارادتمند - محمدرضا خورشیدی
5 ربیع الأول 1427 مطابق با 15 / 1 / 1385
روز وفات حضرت سكینه علیهاالسلام